Georg Meyndt (Text), Georg Meyndt (Melodie)

Sangtijklok

Sangtijklok, wol klängst ta sess,
klängst mer ous dem Härzen;
alles, wat ich legde mess,
lihr mich et verschmärzen.

Sangtijklok, wol klängst ta dräw,
trourij mir än Ihren;
alles, wat mir deïr uch läw,
hun ich na verliren.

Sangtijklok, roff än zeräck,
mengen deïre Wiërden;
wonn hi net kitt, hun ech Gläck
nichent mih af Iërden.

Sangtijklok, loss hemmelwärts,
wä de Klång, mech fläjjen;
dro wird mir meng uërem Härz
nemmest mih bedräjjen.

Refrain:
Bom, bom, bom, bom,
Härrgott, mååch mich fromm!