Fraher siën de Käntch ba aus derhiim zer Wialt ku`. Wunn et esi farr wår, riëff em den Dokter.
Dåt hot uch der Fiche` Sam gemåcht, wa det Lis entbanje` suul. Hia hualt den Orzt, die uch glech miat senjem Kuffer zer Stall wår.
Der Sam muesst fuar dem Zimmer worde`.
Kurtsch nädem der Dokter dertia` wår, måcht e de Dirr en Spålt åf end säät dem Sam, e siil em en Schrëuwe`schliassel bruenje`. Nä zwä Minute` muesst der Sam noch en Miißel uch dernä noch en Zong bruenje`. Trä mualtch e sich en Zetch long nimi.

Nä augefehr er hualwer Stangd måcht der Orzt de Dirr åf ens säät:
"Harr Speck, Sä kenne` näu erän kun. Är Frää huet en hiische` Gange` gebiure`."

Der Sam giëng iane`, driakt dem Lis de Huund uals Unerkiënnung end striichelt de` Kliënne`. Wa der Geburtshialfer gäh` wuul, nuhm en der Sam zer Setch end freecht:
"Guett sua Dunk ias chia ualles gaut gonge`. Ech wiil awer truetzdem wiasse`, fer wåt Sa de Instrumänte bruechte, da Se vu` mer verlongt hu`." Åf dåt klåppt em der Dokter åf de Oselt end berauicht en:

"Ach wässe` Se, Herr Speck, menj Kuffer giht åldiist schwer af..."