Der Fussentitz wor Paznic ba`m Kollektiv. Dä gåw et uald iast zem Stiale`... awer long Zetch hiirt em ian diëser U`geliajenhiit iwerhiift niast, bias e un em Dååch en Ia`luadung vor`t Gericht bekuum. Nau wår et veriff miat der Rau!

Nä er Zetch fund e en gangen Adwokaten, die en vuar Gericht vertradde` suul. Die besiackt en en poormial end schmiss de Uuġe` åf`t Maio, de Duachter vum Titz. Dåt huatt uch niast derkeen...

Bias zerleezt inichte` se sich, dått, wunn der Advokat den Richter esi biicht, dåt der Titz nuer vaar Meenet ian Aiud iam Gefenjnes verbruenjt, der Advokat miat dem Maio villet... mååche` känt.
Et dëuert en poor Stangde`, bias der Richter det Urtil ëusspråch: vaar Meenet Aiud.
Der Titz faul dem Adwokate` am den Hualz fuar Fruatch. Die awer wår vool Schwiiß end säät: "Herr Schermer ech mosst wärlich hårt kämfen, bäs mer zia desem Urtil, daut Sä gewänscht hun, sen kun, dänn der Richter wuul Se froaspreechen!"