Un em Dåch kuum der Marze`misch zem Pitroleschernst, am ser en Miastgåfel ëuszebuerje`. Wa hia den Ernst neher u`såch, markt e, dått die en blää Uuch huatt. Esi iast wår dem Misch nua, dänn der Ernst wår e` sihr uschtiandich Mänsch end huatt uch miat niëmeste` wetch uch briit Huadder.

"Sål ich e` freeje, sål ich niët?", ducht ser der Misch, dänn e traat ser niët esi. Die känt sich chia beliidicht faule` uch em trä de Gåfel nimi ëusbuerje`. Bias zerleezt nuhm e ser en Haarz end fiëng un: "Niëm et mer niët iwel, Misch, awer wähär hoost tau dåt blää Uuch, dänn esi iast hun ich ba dir noch niakest gesahn?"

"Nå chia, dåt kuum esi", miint der Ernst trëurich: "Geestre` bian ich ian de Stuall gonge`, am de Lori ze mialke`. Um Ufung hoot se änje` miat dem Schwuunz nä mer geschlään, trä hun ich er en Zäjelstiin un de` Schwuunz gebangde`. Den Räst kuust te der chia ëusdinke`."
"Wai, siil sa der Schååch treefe`, Lori!", fliacht der Misch, nuhm de Gåfel end verschwuund zem Goortendirrche`.

Åfgeschriwwe` vum Puschke`walter