Et wår un dem Duannerstuch. Der Fussaike`misch uch der Fiche`marz huadden ia` Blosendråf zedaun, zeiirscht åf dem Moort, trä ba`m Haiduc... Wa se det Buffett verliësse`, wår et schii` sihr speet uch da Zwiin ziëmlich luastich...

Am en Zetch säät der Misch keen de` Marz: "Säch iist Nääber, wa hiasch der Mähn am dies Zetch schentch."

Die infert: "Tau biast chia wiarlech besoofe`, Misch. Ech hu` chia uch vill gezurpt, awer noch kuun ich Mähn uch Suann angderschiide`. Frialech ias et de Suann, Kacho, wåt tau biast."

Da Zwiin zarte` sich noch en Wiël, bias der Driatt ëus dem Lechef erëus kuum. Der Misch giëng ba en, erkleert em de Såch end baut en det Miassverstiandnes åfzehiawe`. Die sååch en varmial åffe`, trä säät e truatzich: "Et diit mer Liid, awer ech kuun ech uch niët wetcher hialfe`, dänn ech bian ëus Schiinen end kiënne` mich ian diëser Gejend niët ëus."

Åfgeschriwwe` vum Puschke`walter