Det Garjenzirr wår un em Dåch miat senjem Muun, dem Jirku, åf dem Feeld. Der Jirku huatt de Krumpire` miat dem Pliach ereusgebuddelt, trä giënge` se uallebiid åf de Riënde`, am se ianzesummle`.

Am en Zetch sååch der Jirku ian de Richtung vum Zirr. Dåt wår ewiënich vuar iëm: "Wai, siil dech der Schlååch treefe`, Zirr, schummst tau dich wiarlech niët? Tau hoost chia niche` Guatschen u`."
"Ideën miëss em hun, Jirku, Ideën! Esi ku` mer niche` Miacken ian`t Gesicht", grinst det Zirr end måcht wetcher.

Åfgeschriwwe` vum Puschke`walter