Der åld Huenzeniim huatt am en Zetch griiß Schläfprobemer. Miatten in der Noocht erwåcht e end kangt trä nimi ia`schlääfe`. Åf de Strääß kangt e niët gähn, dänn em hatt en chia uals fråft erkleert, ualsi spazaart e durch den Hoof oder giëng bias zem Kiakelauwer uch zriack.

Frialech wår dåt åf Dëuer niche` Liisung, ualsi bliff em niast undert iwrich uals zem Dokter ze fohre`. Dem kläät e senj Liid. Die gååf em en Schachtel Tabletten end säät: "Härr Sift, dä messen fiur en gånz Meenet riichen."

Nau wurd der Åld nädinklich, trä säät e: "Harr Dokter, Sa miinen dåt bestiëmmt gaut, awer et giht niët. Wunn ech e guunz Meenet durchschlääfe`, ias chia niëmest dä, die mer de Kaa mialkt, ian`t Kukrus giht oder de Schwenj fittert." Trä stiangt e åf, nuhm senjen Huet end måcht sich åf de Socke´.

Åfgeschriwwe` vum Puschke`walter