Det Riidenzirr huatt en Duachter, da ia` Miëdesch zer Schiil giëng. Dä huatt det Maio det Sinni beeßer kiënne`geliirt. De Meetscher wurde` gaut Fränjiane`.

Un em Suannäwend kuum det Maio miat dem Sinni a`verhofft hiime`. Dem Zirr måcht dåt niast ëus, dänn det Sinni erwiis sich ualz u`schtiandich uch fleißich. Iat hålf sigòr ba`m Eeße måche`.

Am en Zetch muesst det Sinni åf`t Kloo. Wa et zriack kuum, freecht et de Hëusharrian: "Zirre`säster, än Ärem Kloo sen awer sihr vill Mäcken. Kån em derkeen näst mauchen?"

Det Zirr fiëng un ze låche`: "Sinni, Schuetzich, tau miësst zwiasche` Zwiëlf uch Iint åf den `Triin` gähn, wa mir noch zem Scheißhëus sään, dänn duun bian ech iwer`m Kooche` uch ualle` Miacke siën trä ian der Kuchel."

Åfgeschriwwe` vum Puschke`walter