Grete Lienert-Zultner (Text), Grete Lienert-Zultner (Melodie)

Durch de Bäsch bän ich gegången

Durch de Bäsch bän ich gegången
mät dem Läwsten u menger Håånd,
wä det Frähjohr kåm gegången
iwwer Tuël uch Rej änt Låånd.
Vill tausend Blämcher blähde schin
und der Bumpäcker fråt sich und lacht,
de Vijjelcher, dä sänge si frih:
det Frähjohr äs erwacht!

Kamm, mer wäll’n e Liedche sängen
än dem guld’je Sannescheng,
voler Fråde såll et klängen!
Ei, wi widd hetj trourij seng?
Vill tausend Liedcher seng erwacht
ä menger Brast dertän.
Dåt kitt, well ta mich gären huëst,
well ech esi gläcklij bän.

Mät dir wil ich gäre wååndern
meer uch bäs unt Ängd der Wält.
Wat kämmern as de Ååndern,
diën det Wååndern net gefällt?
Hetj bäst ta menj und ech bän denj.
Hir, der Bumpäcker fråt sich und lacht.
Kamm, lass es hetj iest gläcklij seng,
well ’t Frähjohr äs erwacht.

Ortsmundart: Schäßburg