Frida Binder-Radler (Text), Hans Mild (Melodie)

Des Owest giht bät Brännche klien (Um Brännchen)

Sälwerfäddem Hermannstadt • Umgangssächsisch • 2:14 Minuten • Herunterladen

Des Owest giht bät Brännche klien
en inij Medche gåånz ellien,
de Kreaġ drit ät ä weißer Håånd,
äm Hoor e riusebleamij Båånd.
Wä ät sich iwwert Brännche biejt,
bäm Schäpen det sånft Hieftchen niejt,
dro späjjelt sich seʼ gealdän Hoor
äm Wasser uëw, si sanneklor.

Und ängde, wunn ät dro dervun,
bän nohiër ech bät Brännche kunn,
seakt drän det sannij, gealdän Hoor,
doch nemmest wasst mih, wo et wor.
Ech wul vu menger Läw äm son,
waräm ich äng bät Brännche gohn.
Wänscht mer, ät sil meʼ Läwke sen
und bliww fiur iewij Zegde meng!

Uch wedder gäng ich äm iest no,
schmiss en riut Rius änt Wasser do.
Ät nåhm de Rius net, gäng dervun.
Ech bä bät Brännchen nemmi kunn.
Des Owest giht bät Brännche klien
en inij Medche gåånz ellien,
de Kreaġ drit ät ä weißer Håånd,
äm Hoor e riusebleamij Båånd.

Ortsmundart: Mediasch